خودروهاي برقي
خودروی برقی
خودروی برقی یا خودروی الکتریکی (به انگلیسی: Electric vehicle) به خودرویی گفته میشود که از باتری به عنوان منبع انرژی، و از موتور الکتریکی به عنوان نیروی محرکه بهجای موتور درونسوز استفاده میکند.
اولین خودروهای برقی در قرن نوزدهم تولید شدند. تولید اینگونه خودروها با تولید انبوه اتومبیل احتراقی دچار افت شدید گردید. در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی با وقوع بحران انرژی مجدداً خودروی برقی مورد توجه قرار گرفت ولی این علاقهمندی سبب تولید انبوه و ایجاد بازار رقابتی نشد. از سال ۲۰۰۸ میلادی با توجه به پیشرفت فناوری باتریها، مدیریت شبکه برق، نگرانیها در خصوص قیمت نفت و نیاز به کاهش گازهای گلخانهای تحول اساسی در تولید خودروهای برقی صورت گرفتهاست.
از مزایای خودروی برقی نسبت به خودروی احتراقی میتوان به کاهش قابل ملاحظه آلودگی هوای محلی، کاهش گازهای گلخانهای و کاهش وابستگی به نفت اشاره کرد. برخی از کشورها و دولتهای مربوطه به منظور ترویج و گسترش بازار خودروهای برقی از انگیزانندههای دولتی برای خودروهای برقی استفاده میکنند.
خودروی برقی یکی از انواع وسایل نقلیه برقی است. واژه وسیله نقلیه برقی به هر نوع وسیله نقلیهای که از انرژی الکتریکی به عنوان نیروی محرکه استفاده میکنند اطلاق میگردد در حالیکه خودروی برقی برای نامیدن خودروهای سواری یا خودروهایی که بتوانند در بزرگراهها تردد نمایند، استفاده میشود.
باتریهای قابل شارژی که ذخیرهسازی برق را در خودرو امکانپذیر کند در سال ۱۸۵۹ میلادی و توسط یک فیزیکدان فرانسوی به نام گاستون پلانته اختراع شد. این باتریهای باتری سربی-اسیدی نام گرفتند.
اولین خودروی برقی را توماس پارکر یک مهندس اهل لندن در سال ۱۸۸۴ میلادی ساخت. پارکر که نگران آلودگی شهر لندن و نیز علاقهمند به ساخت خودروهای با مصرف کارآمدتر سوخت بود در نهایت توانست یک خودروی برقی قابل استفاده تولید کند.
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی خودروی برقی به واسطه ترجیح استفاده از انرژی الکتریکی به عنوان نیروی محرکه و عملکرد بهتر، پرطرفدار بود. در سال ۱۹۰۰ میلادی، ۴۰٪ خودروها در آمریکا با بخار، ۳۸٪ با برق و ۲۲٪ با بنزین کار میکردند.
قوای محرک یک وسیله نقلیه الکتریکی شامل سه زیر مجموعه اصلی است: نیرو محرکهٔ الکتریکی، منبع انرژی و کمک دهنده که این سه زیر مجموعه، خود دارای زیر مجموعههایی هستند که در شکل بهطور کامل نمایش داده شدهاند.
بسته به ورودیهایی که از طریق پدالهای گاز و ترمز اعمال میشوند، کنترلکننده وسیله نقلیه سیگنال کنترل مناسبی را به مبدل الکترونیکی قدرت ارسال میکند که وظیفه مبدل الکترونیکی قدرت، تنظیم توان جاری شده بین موتور الکتریکی و منبع انرژی میباشد. جریان توان برگشت، به دلیل احیای ترمز وسیله نقلیهٔ الکتریکی رخ میدهد. این انرژی بازیافت شده میتواند در منبع انرژی ذخیره شود زیرا منبع انرژی قابلیت پذیرش این انرژی را دارد. اکثر باتریهای وسایل نقلیهٔ الکتریکی همچون ابرخازنها و فلایویلها، به آسانی توانایی پذیرش انرژی بازیافت شده را دارند. واحد مدیریت انرژی با کنترلکنندهٔ وسیله نقلیه همکاری میکند تا احیای ترمز و انرژی بدست آمده از طریق آن را کنترل کند. این بخش همچنین با واحد سوختگیری در ارتباط است تا آن را کنترل کند و میزان قابلیت استفاده از منبع انرژی را به تصویر بکشد. منبع توان کمکی، توان مورد نیاز با سطوح ولتاژهای مختلف را برای همه بخشهای کمکی وسیله نقلیهٔ الکتریکی تأمین میکند، مخصوصاً برای واحدهای کنترلکننده شرایط هوا و توان فرمان.
خودروی برقی در ایران
اولین خودروی برقی هوشمند دنیا در کشور ایران و توسط مخترع ایرانی، جمشید آرین، در سال ۱۳۸۱ اختراع شدهاست.
حسن روحانی در اسفندماه ۱۳۹۳ پس از پایان جلسه هیئت دولت از دو دستگاه خودروی برقی بنزینی رانا رونمایی کرد.
در فناوری خودروهای برقی باتری یکی از نقشهای مهم را بر عهده دارد. عواملی چون ظرفیت باتری، عملکرد باتری، دوام باتری، طول عمر، چگالی انرژی، چگالی توان، حساسیت نسبت به دما، زمان شارژ و قیمت از شاخصههای مهم انتخاب باتری میباشد.
باتری بسیاری از خودروهای برقی که امروزه تولید میشوند از نوع لیتیوم یون هستند. اگرچه باتریهای لیتیومی اغلب به خاطر ظرفیت زیاد و چگالی انرژی مناسب مورد استفاده قرار میگیرند ولی عمر مفید و دوام آنها محدود است و این مسئله از عمده عواملی است که هزینههای ساخت و تولید خودروی برقی را بالا بردهاست. تحقیقات برای استفاده از ترکیبات دیگری از لیتیوم مانند فسفاتآهن لیتیوم و لیتیوم تیتانات برای حل مشکل دوام و عمر باتریها در جریان است.
انواع دیگر باتریهای مورد استفاده در خودروی برقی عبارتند از:
- باتری اسیدیکه هنوز در بسیاری از مدلهای خودروی برقی استفاده میشود. هزینههای اولیه کمتری نسبت به بقیه باتریها دارد و افزایش توان خروجی با اضافه کردن تعداد باتریها به سادگی قابل انجام است.
- باتری نیکل–کادمیم
- باتری نیکل– هیدرید فلز
- باتری نیکل-آهن
استفاده از چندین نوع باتری نیز در حال تحقیق و بررسی است. مانند:
- باتری روی-هوا
- باتری آلومینیوم – هوا
- باتری نمک مذاب
- باتری روی-برم
- باتری اکسایشکاهش وانادیم
شارژ خودروهای برقي
افزایش تعداد خودروهای برقی، اگرچه کاهش اتکا به سوختهای فسیلی را به دنبال خواهد داشت ولی شارژ خودروهای برقی میتواند یکی از معضلات پیش روی صنعت برق باشد. از سویی شرکتهای توزیع و بهره برداران شبکه بایستی در خصوص تحویل توان درخواستی به صاحبان خودروهای برقی زیرساختهای خود را تقویت و به روز کنند و از طرف دیگر رفتار تصادفی و ناهماهنگ مالکان خودرو برای شارژ باتری میتواند شبکه توزیع را دچار مشکلاتی چون افزایش پیک مصرف، نوسانات ولتاژ و افزایش تلفات نماید.
برخی نمونه خودروی برقی
روا
خودروی روا آی (به انگلیسی: REVAi) یک خودروی کوچک الکتریکی است که به وسیله تولیدکننده هندی به نام روا الکتریک و از سال ۲۰۰۱ تولید میگردد. شرکت روا تا سال ۲۰۱۱ بیش از ۴۰۰۰ دستگاه از این نوع خودرو را در ۲۶ کشور جهان به فروش رساندهاست. در بسیاری از کشورها روا-آی استانداردهای کافی جهت به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک خودروی کامل را بدست نیاورده به نحوی که در سایر کلاسها نظیر خودروی شبه برقی در آمریکا و چهارچرخه موتوری در اروپا طبقهبندی شدهاست. این خودرو در ابتدا تحت نام روا (به انگلیسی: REVA) شناخته میشد که بعداً با تغییرات و بهینهسازیهای انجام شده بر روی آن تحت نام روا-آی و با قابلیتهای بهتر عرضه گردید. رویهمرفته مدل قدیمی و جدید آن لقب پرفروشترین خودروی برقی جهان را تا اواخر سال ۲۰۰۹ به خود اختصاص دادهاست.
خودرو برقی Reva در حال شارژ شدن در خیابانی در لندن
روا
مدل اولیه این خودرو که از سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ تولید میشد روا نام گرفت. نیروی محرکه این خودرو از طریق یک موتور ۴٫۶ کیلووات تأمین میگردد که توسط یک کنترلکننده جریان مستقیم با جریان خروجی ۴۰۰ آمپر کنترل شده و حداکثر توان آن به ۱۳٫۱ کیلووات بالغ میگردد. این توان از طریق ۸ عدد باتری که به صورت سری و دارای ولتاژ نهایی ۴۸ ولت هستند بدست آمده و در زیر صندلی جلوی خودرو تعبیه شدهاند.
روا-آی
در ژانویه سال ۲۰۰۸ یک مدل جدید از این خودرو به نام روا-آی به بازار معرفی شد که دارای یک سیستم درایو AC است و باعث میشود سرعت آن افزایش یابد. همانند مدل روا توان الکتریکی این خودرو نیز از طریق ۶ عدد باتری که در زیر صندلیهای جلو تعبیه شدهاند بدست میآید. این خودرو دارای یک سوئیچ تقویتی میباشد که با فعال شدن آن گشتاور اضافی جهت شتابگیری بهتر و توانائی بالا رفتن از مسیرهای کوهستانی به آن افزوده شدهاست.
روا لیتیم-یون
در ژانویه سال ۲۰۰۹ مدل جدیدی به بازار ارائه شد که روا لیتیم-یون نام گرفت. این مدل از نظر ظاهر مشابه مدل روا-آی است ولی باتریهای آن از نوع باتری لیتیم یون بوده که علاوه بر کاهش وزن خودرو، کاهش زمان شارژ به ۶ ساعت و افزایش مسافت طی شده بعد از یک شارژ کامل تا ۱۲۰ کیلومتر را نیز به همراه داشتهاست. همچنین عملکرد این باتریها کمتر تحت تأثیر تغییرات دما قراردارد.
قیمت
قیمت این خودرو، هماکنون در بریتانیا تقریباً ۹۹۹۵ یورو برای مدل استاندارد ست. این خودرو از پرداخت شارژ مربوط به نقاط پرترافیک لندن معاف است چرا که به عنوان خودروی الکتریکی طبقهبندی شدهاست. این خودرو همچنین در کشورهای اروپایی دیگر نظیر اسپانیا و نروژ نیز فروخته شدهاست. در کاستاریکا به قیمت ۱۳۰۰۰ دلار آمریکا فروخته شد. در بازار شیلی این خودرو ۱۲۰۰۰ دلار آمریکا قیمتگذاری شدهاست. در جمهوری ایرلند خودروی روا-آی به قیمت ۱۱۵۰۰ یورو قیمتگذاری شده و در هندوستان روا به مبلغ ۳۵۰٬۰۰۰ روپیه به فروش میرسد.
ریزترین خودروی برقی جهان
گروه سوئیسی “امپتاً طی همکاری با دانشمندان هلندی دانشگاه گرونینگن یک خودرو برقی ساختهاند که ابعاد آن ۴×۲ نانومتر است. این نانوخودرو که از یک تک مولکول ساخته شده دارای چهار چرخ است که عملکرد هر یک از چرخها مشابه چرخی با موتور مجزا است. این خودرو میتواند در مسیری مستقیم بر روی سطحی مسی حرکت کند و به جای حمل باتری برق مورد نیاز خود را از سر “میکروسکوپ پویشی تونلی” که بالای آن قرار خواهد گرفت، تأمین کند.
نگاهی به خودروی برقی ایرانی و تولید ملی
مدت زمان نسبتا زیادی است که کمپانیهای مختلف شروع به ساخت خودروهای برقی و الکتریکی کردهاند که نسبت به اتومبیلهای بنزینی آلودگی و سر و صدای کمتری دارند که این خود میتواند برای محیط زیست و دوست داران آن مناسب باشد. در این میان برخی طرحهای خودروهای برقی حتی به تولید انبوه رسیدهاند که نام کمپانیهایی نظیر رنو و بیام و در این میان بسیار شنیده و دیده میشود.حال به بررسی چند خودروی برقی ایرانی میپردازیم.
اغلب افراد بر این باور هستند که خودروی برقی به اندازه خودروهای عادی چندان خوشآیند و جالب نیستند و بر این باور هستند که خودرو میبایست سر و صدایی بسیار مهیب به پا کند (خوب چندان هم بیراه نمیگویند).
در این میان کشور ما نیز گامهای کوتاه و بلندی را در خصوص خودروهای برقی ساخت ایران برداشته است که میتوان به طرحهای اولیهای که تنها در دانشگاهها محدود میشود و یا طرحهای بزرگتر اشاره کرد.
خودروی برقی ایرانی دو نیرو
اکنون ایران گام بلندتر و بهتری را برداشته است که دو نیرو نام دارد. دو نیرو محصولی است که میتواند با برق و یا بنزین کار کند.
خریداران این خودرو میتوانند تا ۸۰ کیلومتر بدون مصرف هیچ بنزینی سفر کنند و حتی در مواردی اگر مکانی برای شارژ مجدد موتور برقی وجود نداشته باشد میتوانند از یک موتور اضطراری استفاده کنند.
خودروی برقی ایرانی قاصدک نصیر
این خودرو محصول مشترک دانشکدههای برق و مکانیک دانشگاه خواجه نصیر است،خودروی برقی دو سرنشین ایرانی با حمایت علمی و نظارت دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی در کیش تولید خواهد شد.
رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی از تولید انبوه خودروی برقی این دانشگاه در کیش خودرو خبر داد و گفت: دانشگاه صنعتی خواجه نصیر امتیاز تولید انبوه نخستین خودروی برقی دو سرنشین ایرانی را به شرکت خودروسازی کیش خودرو فروخت.
رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی درباره این خودرو گفت: این خودرو با یک بار شارژ ۱۰۰ کیلومتر را با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت میپیماید ضمن اینکه آلودگی هوایی و صوتی نیز ایجاد نمیکند. همچنین ۸ باتری ۱۲۰ آمپر و ۱۲ ولت برای یک بار شارژ این خودرو کافی است.
مدیریت بهینه مصرف انرژی را میتوان به عنوان مزیت قابل توجه نخستین خودروی برقی دو سرنشین ایرانی نام برد،این خودرو بازیافت انرژی نیز دارد زیرا موتور آن در سراشیبیها انرژی را به باتری برمیگرداند. به طور کلی میتوان گفت که این خودرو راندمانی بالا با کمترین مصرف انرژی دارد.
رئیس دانشگاه خواجه نصیر با اعلام اینکه مدارک علمی مربوط به ساخت این خودروی برقی آماده است، افزود: این مدارک علمی به زودی به کارخانه تحویل داده میشود. البته قرارداد و تفاهم نامه با شرکت خودروسازی منعقد شده و مقرر شده که شرکت خودروساز به ازای حمایت علمی دانشگاه خواجه نصیر، درصدی از فروش این خودرو را برای تقویت بنیه علمی دانشگاه خواجه نصیر به این دانشگاه ارائه دهد.
خودروی برقی ایرانی یوز
خودروی دو سرنشین کوآدرا Q1 با نام تجاری ” یوز ” با قابلیت طی ۲۰۰ کیلومتر مسافت با سه ساعت شارژ و سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت توسط فناوران دانشگاه آزاد اسلامی قزوین طراحی و ساخته شده است. این خودروی شارژی که ۱۲۰ سانتیمتر عرض و ۲ متر طول و ۴۰۰ کیلوگرم وزن دارد میتواند مشکلات پارک در خیابانهای را کاهش دهد و همچنین هیچگونه آلودگی زیست محیطی ندارد.
در حال حاضر نمونه اولیه این خودرو بدون ایربگ طراحی شده است، اما طراحان آن قصد دارند در نمونههای بعدی ایربگ نیز بر روی آن نصب کنند.
پراید با آلودگی صفر
کاربردی ترین نمود خلاقیت شاید استفاده حداکثری از امکانات موجود باشد و چنین خلاقیتی زمانی مفید خواهد بود که بتوان به راهکاری برای رفع مشکلات پیچیده جامعه به ساده ترین شکل ممکن دست یافت. آلودگی هوا به عقیده بسیاری از جمله همین مشکلات پیچیده و لاینجل است، اما چند تن از دانشجویان دانشگاه آزاد کرج با ساخت نمونه اولیه پراید برقی با کمترین هزینه نشان داده اند که اگر همت و اراده ای وجود داشته باشد آسمان آبی چندان هم دور از دسترس نیست.
هدف پروژه
یکی از بزرگترین تفاوت های خودروهای برقی و بنزینی این است که بنزین سوز ها حتی در حالت پیمایش صفر (کارکرد درجا) نیز با توجه به مصرف سوخت هوا را آلوده می سازند، اما خودروهای برقی به لطف موتورهایی که به سرعت خاموش و روشن می شوند در حالت پیمایش صفر به هیچ انرژی ای نیاز نداشته و بنابراین آلودگی نیز بر جای نمی گذارند.با چنین توضیحی پر واضح است که در مسیر های پر ترافیک مزیت موتورهای برقی حتی نسبت به پاک ترین پیشرانه های بنزینی غیر قابل انکار است، چرا که در یک سو با مصرف انرژی صفر مطلق (خودروهای برقی) سر و کار داریم و از سوی دیگر با هدر رفت سوخت پیشرانه های درون سوز روبر می شویم.بنابراین چنین خودروهایی به خصوص در مسیرهای پر ترافیک و شهر های امروزی می توانند،ضمن توجیح اقتصادی تاثیر فراوان بر سلامتی شهروندان و حفظ محیط زیست داشته باشند.با این حال خودروهای برقی بسیار گران قیمت هستند و حتی در کشورهای پیشرفته نیز تولید انبوه آن ها به صورت فراگیر انجام نمی شود.اما آیا راه حل میانبری برای کاهش هزینه های ساخت و استفاده از خودروهای برقی وجود دارد؟ پاسخ ساده و هوشمندانه دانشجویان کرجی،توسعه نمونه های برقی بر اساس پلت فرم خودروهای تولید انبوه و ارزان قیمت بنزین سوز است.راه حلی که به معنای ساخت نمونه برقی اتومبیل پراید، به عنوان یکی از پر تیراژ ترین و ارزان قیمت ترین خودروهای دنیاست و با چنین هدفی پروژه تجهیز پراید به موتور برقی که می تواند توجیح اقتصادی تولید انبوه داشته باشد،در حدود دو سال قبل استارت خورد.
نکات فنی پروژه
از آنجا که در راستای کاهش هزینه ها حداقل تغییرات نسبت به نمونه تولید انبوه پراید مد نظر تیم طراحی بوده است.تنها جایگزینی موتور برقی با پیشرانه بنزینی در دستور کار این تیم دانشجویی قرار گرفته است و مجموعه گیربکس،پلوس ها و حتی دیسک و صفحه کلاچ با نمونه های عادی پراید کاملا یکسان هستند.بکارگیری گیربکس برای موتور برقی این مزیت را به همراه داشته است که در عوض موتوری پر قدرت که انرژی الکتریکی زیادی می طلبد، از یک موتور نسبتا کم قدرت اما کم مصرف برقی استفاده شده است.این موتور ۴۰ کیلو واتی از نظر توان عددی از پیشرانه استاندارد پراید ضعیف تر است،اما در عوض می تواند توان و گشتاور خود را از لحظه استارت در اختیار راننده قرار دهد و همچنین به لطف وزن کمتر،از نظر شتاب و دینامیک حرکتی در حد و اندازه پراید های بنزینی ظاهر شود.یکی از نکات مهم در خصوص این پروژه، استفاده از موتور BLDC است که از عمر بیشتری در مقایسه با موتور های برقی متداول بهره مند است و به رسیدگی کمتری نیز نیاز دارد،چرا که در موتور های BLDC بر خلاف موتور های معمول برقی از جاروبک های زغالی استفاده نمی شود و بدین ترتیب هزینه های جانبی برای تعویض این قطعات مصرفی نیز از میان می رود.جالب تر آنکه این موتور برقی در ترمزگیری به ژنراتور تبدیل شده و با تولید الکتریسیته در صرفه جویی بیشتر و باز تولید انرژی مصرفی خودرو نقش پر رنگی ایفا می کند.با چنین تکنیکی با رعایت اصول رانندگی اقتصادی (پرهیز از شتاب گیری و ترمز گیری ناگهانی) می توان به حداکثر بهره وری در مصرف انرژی و بیشترین بازیابی انرژی دست یافت.تکنولوژی بازیابی انرژی جنبشی به خصوص در ترافیک شهری نیز بسیار کاربرد دارد و مناسب استفاده برای حمل و نقل عمومی از این پراید برقی به عنوان تاکسی است.
نه تنها موتور برقی بلکه درایور کلی مدار این سیستم نیز توسط آب خنک کاری می شود، اما از آنجا که واتر پمپ متداول پراید همچون سایر خودروها در مجموعه موتور احتراق داخلی قرار دارد، یک واترپمپ برقی برای به چرخش در آوردن آب نصب شده است و مجموعه رادیاتور و فن برقی نیز با نمونه های بنزینی پراید یکسان است.اتفاق مشابهی در خصوص بوستر ترمز رخ داده و در نمونه برقی خلاء لازم برای کارکرد بوستر به جای تامین از مکش پیشرانه، توسط یک پمپ خلاء برقی ایجاد می شود.از این رو کارایی قدرتمند ترمز در گرو کارکرد صحیح این پمپ خلاء است که کمی جای نگرانی دارد.
چهارده باتری اصطلاحا خشک سربی اسیدی ۱۲ ولتی (مجموعا ۱۶۸ ولت) که در فضای صندوق عقب نصب شده اند،وظیفه تامین انرژی الکتریکی لازم برای موتور برقی ۴۰ کیلو واتی (۵۳٫۴ اسب بخار) را بر عهده دارند.برای تکمیل پروسه شارژ این باتری ها به حدود ۲ ساعت زمان نیاز است،اما باید گفت که جایگزینی چنین باتری هایی با نمونه های پیشرفته و گران قیمت لیتیوم یون می تواند با بهبود عملکرد و کاهش زمان شارژ فوری همراه باشد.جالب است بدانید که هزینه شارژ کامل این باتری ها با استفاده از برق خانگی کمتر از ۲۰۰۰ تومان برآورد می شود که برای پیمایش مسافتی بین ۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتر کافی است.در مقابل هزینه سوخت بنزین برای پیمایش ۱۰۰ کیلومتر در ترافیک شهری (با فرض مصرف ۱۰ لیتر سوخت در سیکل درون شهری و با توجه به قیمت بنزین لیتری هزار تومان) به حدود ۱۰ هزار تومان می رسد.بنابراین از این نظر هزینه تامین انرژی پراید برقی در حدود یک پنجم نمونه بنزینی برآورد می شود.
صرفه جویی بزرگتر می تواند هزینه نگهداری کمتر پراید های برقی باشد.موتور برقی نسبت به پیشرانه احتراق داخلی قطعات متحرک کمتری دارد و از این رو کمتر در معرض آسیب دیدگی و از بین رفتن قطعات مصرفی قرار دارد.از سوی دیگر وزن قرار گرفته بر روی جلو بندی خودرو نیز کاهش یافته و همین نکته به کاهش مخارج مربوط به تعمیرات جلوبندی یاری می رساند.
رانندگی با تنها پراید برقی دنیا
وقتی متوجه می شویم که به دلیل محدودیت بودجه، کل پروسه مونتاژ بدنه این پراید توسط تیم دانشجویی صورت گرفته،ارزش این پروژه برایمان روشنتر می شود.جای تعجب ندارد که کیفیت مونتاژ به هیچ عنوان از خط تولید پراید در شرکت سایپا ضعیف تر نیست و حتی در برخی نقاط بهتر هم به نظر می رسد.بدنه در ظاهر با نمونه های بنزینی تفاوتی ندارد و تنها از حذف شدن خروجی اگزوز می توان به برقی بودن خودرو پی برد.در فضای درونی کابین برای روشن کردن خودرو نیاز به وارد کردن یک PASSWORD مخصوص خواهید داشت،سیستمی حفاظتی که توسط دانشجویان الکترونیک توسعه یافته است.پشت آمپر هم کاملا با نمونه های بنزینی متفاوت است و به صورت دیجیتالی ساخته شده و به شکل دقیق تری می تواند شرایط فنی خودرو را نشان دهد.پس از وارد کردن PASSWORD،تنها لازم است یک دکمه را بفشارید تا موتور برقی روشن شود،البته نباید انتظار شنیدن غرش پیشرانه را داشته باشید.موتور برقی آنقدر ساکت است که تفاوت قائل شدن بین روشن و خاموش بودن آن واقعا سخت به نظر می رسد،در عوض، صدای سایر اجزای فنی خودرو به خوبی شنیده می شود.برای مثال می توان به صدای مجموعه کلاچ و درایور برقی اشاره کرد.موتور برقی تا ۶۰۰۰ RPM دور می خورد اما با گشتاور خطی ای که دارد از همان لحظه اول حرکت، توان قابل توجهی را برای شتاب گیری در اختیار راننده می گذارد و کمتر از پیشرانه بنزینی در اثر وزن سرنشینان دچار کمبود توان می شود.با توجه به تغییرات اعمال شده در وزن، دینامیک حرکت خودرو به شکل ملموسی متفاوت با نمونه بنزینی احساس می شود.استفاده از کمک فنرهای سفت تر پراید های دوگانه سوز در محور عقب برای مقابله با وزن قابل توجه مجموعه باتری ها الزامی بوده است، از سوی دیگر از وزن اعمال شده بر روی محور جلو کاسته شده است و به همین دلیل واکنش سیستم تعلیق در هنگام گذر از روی سرعت گیر و دست انداز سخت تر احساس می شود.به هرحال این یک پروژه دانشجویی است و در صورت تولید انبوه لازم است که بر روی کیفیت رانندگی بیشتر کار شود.
جالب است بدانید که رانندگی شهری با الگوبرداری از خودروهای مورد استفاده در خطوط تاکسی رانی، توسط این تیم دانشجویی شبیه سازی شده و این پراید توانسته در یک شیفت کاری (صبح تا ظهر) مسافتی نزدیک به ۱۰۰ کیلومتر را با موفقیت طی کند،شارژ باتری ها در وقت نهار (حدود ۲ ساعت) صورت پذیرفته و پراید پاک و کم مصرف برای شیفت دوم کاری آماده شده است.
در پایان امیدواریم که خودروسازان داخلی با مطالعه این پروژه بیشتر به ساخت خودروهای برقی بیاندیشند.باید گفت که طبق تحقیقات انجام شده توسط این تیم دانشجویی،امکان ساخت داخل مجموعه موتور برقی و باتری های لیتیوم یون وجود دارد و حتی بر روی کاغذ می توان نمونه برقی با قیمت نه چندان بیشتر از نمونه های بنزینی و دوگانه سوز راهی بازار فروش کرد.
با تشکر فراوان از مهندس مهدی ترابی،مهندس علی هاشمیان، مهندس امیر گلی، مهندس محسن مقدم و مهندس حمید کریم که با همراهی مهندس رهنما این پروژه جالب را به سرانجام مقصود رسانده اند و فراتر از سطح عمومی دانشگاه ها و صنعت خودروسازی کشورمان قدم برداشته اند.
منبع: گردآوري وب سايت بمان تا